Ballada o Victorze Jara

Piesniary legitymują się dwiema rock-operami — Pieśń o doli (1975) i Guślarz (1978). W kraju wydają płyty od 1970 r., przeciętnie co 2 lata, legitymują się również longplayem nagranym w Wielkiej Brytanii (1979). Najpopularniejsze przeboje: Aleksandrina (1970), Białoruś (1971), Ballada o Victorze Jara (1972), Słoi wierzba, Na co babie ogród (1973), Ballada o komsomolskim bilecie (1974), Noc Kupały (1975), Wańka-wstańka (1976), Weronika, Wołogda, Puszcza Białowieska (1977), Gotyk £>iv. Anny, Co czwarty (1979), Oj, idzie deszczyk, Młodość potrafi wszystko , Żywica z brzozy (1981). Skład zespołu (1979): Leonid Bartkiewicz i Anatolij Kaszeparow  śpiew; Władimir Mulawin gitara solowa, śpiew; Władimir Nikołajew  Drgany, puzon; Walerij Jaszkin  instrumenty klawiszowe, różne instrumenty ludowe; Władysław Misiewicz  saksofony, flet, instrumenty ludowe; Leonid Tyszko  gitara basowa; Aleksandr Demieszko  perkusja; Walerij Murlejewicz (gościnnie) gitara. Amatorski Ariel powstał w 1966 r. przy Politechnice w Czelabińsku, z nicjatywy gitarzysty Walerija Parszukowa. Zrazu „specjalizował się” w copiowaniu The Beatles, z upływem czasu ograniczył swój skład do… vokalisty-gitarzysty Lwa Gurowa. W 1970 r. Gurow stanął na czele miejscowego zespołu beatowego Allegro, który  dokooptowawszy innego vokalistę-gitarzystę, Walerija Jaruszyna  pod jego kierownictwem mu- ’.ycznym i nazwą Ariel rozpoczął drugi, dużo ciekawszy od poprzedniego itap działalności. Już w latach sześćdziesiątych Jaruszyn dał się poznać ako wszechstronnie utalentowany instrumentalista i animator artystycz- iy: kierując Arielem, za wzór obrał początkowo Piesniary, później wyko- zystywał doświadczenia The Beatles, Mamas and Papas i Pink Floyd, sięgając również do klasyków, m.in. Rimskiego-Korsakowa i Bacha.