Veronika Fischer

Na popularność pracowała 5 lat. Na sławę czekała jeszcze krócej. Urodzona 28 lipca 1951 r. w Wölfis, jest wokalistką jazzową i bluesową, kom- pozytorką i aranżerką na własne potrzeby. Artystka dyplomowana: w r. ukończyła Wydział Wokalny Wyższej Szkoły Muzycznej w Dreźnie. Debiutowała 4 lata wcześniej na okazjonalnych wieczorkach uczelnianych, o jej talencie i nieprzeciętnych walorach wokalnych szybko przekonali się nie tylko studenci. Przez pewien czas Fischer była wokalistką zespołu Freda Herftera, pierwszą płytę nagrała wspólnie ze Stern Combo Meissen, później śpiewała z Panta Rhei, na niecały rok związała się z zespołem Theo Schumanna. Ciągle chcąc „iść do przodu”, w 1974 r. zdecydowała się na założenie własnej grupy. Veronika Fischer und Band debiutowali… na Węgrzech, długo potem pracowali nad stylem,
brzmieniem i repertuarem, które połączyły wspólne zainteresowania solistki i muzyków country, rockiem, a przede wszystkim bluesem. „Blues — mówi wokalistka — to dla mnie podstawa wszystkich stylów muzycznych, obojętnie czy będę śpiewać soul czy pop musie. Blues jest dla mnie źródłem wszystkiego. Jeśli chodzi o wykonawców, to najwyżej cenię przede wszystkim Arethę Franklin i Janis Joplin, także Melanie Safkę i Joy Fleming. Tę ostatnią cenię szczególnie, jest bowiem na niemieckim obszarze językowym jedyną wykonawczynią bluesa po niemiecku.” Piosenki Fischer przemawiają swoją treścią także do tych, którzy niemieckiego nie znają. To zasługa kabaretowych tradycji muzyki rozrywkowej NRD. „Gisela May i Hildegard Knef to artystyki, które mogą mi wiele dać, od nich mogę nauczyć się interpretacji, a więc — jak ja to nazywam wizualnego wyrażania piosenki. Wydaje mi się bowiem, że ten rodzaj muzyki rozrywkowej winno się przedstawiać publiczności szczególnie sugestywnie.