Współpraca artystów

W 1971 r. wokalistka zmienia repertuar, korzystając ze współpracy z kompozytorem Güntherem Fischerem i zdolną autorką Giselą Steine- ckert, którzy swoimi znakomitymi songami pubudzili do działania innych ambitnych twórców i wykonawców w NRD. Fischerowi zawdzięcza również nowoczesne aranżacje pierwszych własnych przebojów; muzyk ten pomógł artystce stworzyć rzeczywiście własny (oczywiście, w krajowej konkurencji) styl — jazz-soul. W latach 1971—73 Brüning studiowała w Wyższej Szkole Muzycznej w Berlinie: jest dziś jedną z niewielu w pełni wykwalifikowanych wokalistek w swoim kraju. Dzięki stypendium Komitetu ds. Rozrywki, w 1975 r. stworzyła własny zespół. Uschi Brüning und Co. występowali również w Polsce, na Jazz Jamboree (w 1974 i 1976 r.), solistka gościła u nas w Sopocie (1972) i na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych (1977). Jej ostatnim sukcesem jest III nagroda na międzynarodowym festiwalu piosenki „Kärnten ’81 ” w austriackim Villach. Do grupy stylistycznej „stworzonej” przez Fischer i Brüning można jeszcze zaliczyć ekspresyjną i dynamiczną Ninę Hagen (urodzoną 11 marca 1955 r. w Berlinie), która szybko zdobyła popularność jako solistka grupy Automobil, żeby jeszcze szybciej stanąć na czele własnego Fritzens Dampferbandu (przeboje sezonu 1974/75: Du hast den Farbfilm vergessen i Wir tanzen Tango). Niestety! Dwa lata później piosenkarka zrej- terowała do RFN (współpraca z nowatorskim zespołem Stiff), w końcu osiedliła się w Holandii, w 1980/81 zdobywając sławę jako awanturnicza, choć zdolna i oryginalna solistka punk-rockowa, bardzo ceniona przez publiczność brytyjską. Na marginesie: nieoficjalne „wyjazdy” artystów NRD do pobliskiej RFN nie są rzadkością. Jednym z pierwszych „wojażerów” był śpiewający aktor Manfred Krug. Na pewno nie ostatnim Uve Schikora, były kierownik muzyczny Schöbla, od 1975 r. stojący na czele własnej grupy instrumentalnej, później kompozytor filmowy, po wyjeździe z kraju działający w jednoosobowym zespole Cusco, produkującym tzw. disco elektroniczne (przebój-wizytówka Galapagos w 1980 r.).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *