Bergendy był pierwszy

Na początku lat sześćdziesiątych coraz więcej osób zaczęło interesowa się coraz modniejszym wtedy instrumentem — gitarą elektryczną. Wszy scy zaczęli kopiować „Szedołsów” (The Shadows), „Sputników” (Thi Spotnicks) i „Wenczersów” (The Ventures), niemal wszyscy potracili głc wy dla ich chwytliwych, przebojowych melodyjek. Nadszedł krótki, ac; burzliwy okres twista, zawiązywały się pierwsze zespoły beatowe; niektć re — po licznych przetasowaniach personalnych i kilkakrotnych zmia nach stylów — istnieją do dziś. Najstarszy węgierski zespół beatowy Bergendy, grał już w 1958 r. Dwa lata później, w maleńkim klubie w Bu dapeszcie, powstał lllés, w 1961 r. — Metró, w 1963 — Omega. Dla po równania: pierwszy polski zespół rock and rollowy, zresztą o nazwh Rhythm and Blues, założono w 1959 r. Następne powstały: w 1960 – Czerwono-Czarni, czyli kontynuacja poprzedniego ansamblu, Niebiesko -Czarni dwa lata później, Czerwone Gitary — dopiero w 1965 r.
Kiedy się zawiązywały — wszystkie były zespołami amatorskimi, ici członkowie w większości studiowali. Ponieważ w owym czasie sami mu sieli dostosowywać instrumenty do swoich potrzeb i umiejętności, przet< w każdym z zespołów działał także student elektroniki. Bez niego, zdaj« się, nie zabrzmiałaby żadna gitara i nikt by nie zaśpiewał. Zresztą, śpie wano wtedy rzadko: repertuar ówczesnych zespołów był bogaty w nie śmiertelne dziś pozycje „beatowo-rockowe” — Taniec z szablami Cha czaturiana (dopiero w końcu lat sześćdziesiątych „odkurzony” przez bry tyjskie trio gitarowe Love Sculpture), Błękitna rapsodia Gershwina (ńa grał ją dużo później, w 1973 r., na swoim pierwszym longplayu, węgiersk zespół Skorpió); niektórzy grali — we własnych* często karkołomnycł opracowaniach — Koncert fortepianowy nr 1 b-moll Czajkowskiego, inn sięgali po różne „Bachy” i „Beethoveny”.