Hektar przeliczeniowy 2014

Zmieniła bieg historii Rosji i innych krajów zajętych wcześniej przez Rosję; w 1917 r. powstaje państwo radzieckie. Zmienia się życie ludzi, ich świadomość polityczna, potrzeby. Zmienia się wszystko, także muzyka. Odtąd pieśni służą ludziom, dla nich są bowiem komponowane i pisane, dla nich — konkretnych odbiorców — wykonywane. Przeniesienie w marcu 1918 r. stolicy państwa radzieckiego z Pio- trogrodu (do 1914 nazywanego Petersburgiem) do Moskwy, wojna domowa i zwycięskie rozbicie kontrrewolucji, wreszcie proklamowanie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (30 XI11922) — to okres historii Kraju Rad, który w jego muzyce rozrywkowej jest okresem wyczekiwania, ciągłym jakby przechodzeniem jednego etapu w drugi. Żaden ze stylów w muzyce rozrywkowej nie ma swego wyraźnego początku i końca, nawet wymyślane przez historyków daty są przecież momentami umownymi. Wybuch Rewolucji Październikowej wcale nie zakończył ery rosyjskich dumek, nie zapoczątkował też okresu wspomnianych „pieśni ludzi pracy”. Nim w nowej stolicy zaczęto tworzyć nową muzykę — w Piotrogrodzie (od 1924 Leningradzie) jeszcze powstają tak typowe dla dawnej Rosji pieśni, łączące w sobie tradycje ludowe i dorobek słynnych kompozytorów petersburskich, wszystkie niezmiernie tęskne, przeraźliwie smutne. Ich charakter, styl i melodykę najlepiej oddają: piękny walc Na wzgórzach Mandżurii Szatrowa oraz marsz Pożegnanie Słowianki Agapkina (na jego melodii jest oparty marsz polskich partyzantów Rozszumiały się wierzby płaczące).