On sam też był postacią niezwykle barwną

Z zawodu oficer marynarki wojennej na okrętach jego cesarskiej mości opłynął niemal cały świat. W domu (ojciec jego był rosyjskim gubernatorem Wołynia i został notabene zwolniony ze stanowiska za sprzyjanie Polakom podczas powstania listopadowego!) otrzymał wstępne przygotowanie muzyczne, ani większe, ani mniejsze niż wszystkie ówczesne dzieci z tzw. dobrych domów. Zainteresowania te rozwinęły się u niego dopiero po 1861 roku, pod wpływem zetknięcia z grupą młodych petersburskich muzyków, którzy podobnie jak on sam parali się innymi profesjami. Byli to: Aleksander Borodin — lekarz i chemik, Modest Musorgski — oficer gwardii i Cezar Cui — inżynier wojskowy. Ich przewod- nikieni był Milij Baiakiriew, jedyny wśród nich zawodowy, wykształcony muzyk. Artystyczny zaś protektorat nad grupą sprawi wał wybitny kompozytor rosyjski Aleksander Dargomyżski (1813—1869), w domu którego się zbierali. Rimski-Korsakow przylgnął do tego kółka i pod wpływem przyjaciół z marynarza przeobraził się w muzyka. Został kompozytorem i pedagogiem Konserwatorium Petersburskiego. Pedagogiem znakomitym; z jego klasy wyszli między innymi: Aleksander Głazunow (1865— —1936) i wielki Igor Strawiński (1882—1970). Grupa, z której wywodził się Rimski-Korsakow, wywarła w drugiej połowie XIX stulecia decydujący wpływ na ukształtowanie się rosyjskiej muzyki narodowej. Potomni nazwali ją Potężną Gromadką lub Wielką Piątką Rosyjską.