Lot trzmiela

W tym samym roku Rimski-Korsakow opracował suitę symfoniczną Obrazki muzyczne z Baśni o carze Sałtanie op. 57. Na cykl ten składają się trzy wstępy orkiestrowe do poszczególnych aktów opery oraz scherzo symfoniczne Lot trzmiela, najpopularniejszy utwór Rimskiego-Korsakowa, znany także w dziesiątkach najrozmaitszych transkrypcji instrumentalnych. Aby zorientować się w funkcji, jaką Lot trzmiela spełnia w operze, musimy na chwilę sięgnąć do libretta: Z trzech sióstr, kandydatek na żonę, car Sałtan poślubił najmłodszą, podsłuchał bowiem, że marzy ona, by mu urodzić syna-bohatera. Aliści dwie wzgardzone siostry starsze nie zamierzają dać za wygraną. Knują intrygę, w rezultacie której prawowita małżonka, zaocznym rozkazem nieobecnego monarchy, zostaje uwięziona, umieszczona wraz z synkiem w beczce i porzucona na pełnym morzu! Od czegóż jednak litościwe fale? Wyrzucają one pasażerów beczki na brzeg bezludnej wyspy, gdzie carewicz Gwidon rośnie na dzielnego i mądrego młodzieńca. Pewnego razu udaje mu się ocalić pięknego łabędzia przed napaścią sępa. Biały ptak obwieszcza ludzkim głosem, że zabity drapieżnik sęp był okrutnym czarownikiem. I oto nagle w nocy, z mgieł wyłania się odczarowana wyspa, a na niej wspaniały gród, którego mieszkańcy obwołują Gwidona swoim królem!