Muzyka do dramatu

Grieg urodził się 15 czerwca 1843 roku w Bergen jako latorośl starej norweskiej rodziny kupieckiej, szczycącej się od dwóch pokoleń urzędem konsula angielskiego. Studia muzyczne Edvard odbył w Konserwatorium Lipskim, które przeżywało właśnie rozkwit za sprawą Feliksa Mendelssohna-Bartholdyego. Kształcił się tam pod kierunkiem Moschelesa, Richtera i Reineckego, potem — u czołowego kompozytora duńskiego tamtych czasów, Nielsa Gadego. W tym czasie napisał swą pierwszą, pozbawioną jeszcze indywidualnych rysów, Symfonią. Ale gdy w 1866 roku debiutuje publicznym koncertem swoich utworów, grając Sonaty: fortepianową i skrzypcową oraz szereg miniatur wokalnych i fortepianowych — występ ten przynosi mu sukces i rozgłos. Franciszek Liszt, ujęty specyficznym urokiem muzyki młodego Norwega, wyjednuje dlań stypendium na wyjazd do Rzymu. Griega nie pociąga jednak perspektywa kariery na obczyźnie. Swój pobyt w Italii kwituje uwerturą Wiosna op. 11 (1865) i wraca do Norwegii. Do 1880 roku kieruje Towarzystwem Muzycznym w Oslo, potem osiada w rodzinnym Bergen, opuszczając kraj tylko z okazji swych dyrygenckich tournée (w 1903 roku odwiedził również Filharmonię Warszawską). Wśród rozmaitych wyróżnień, stanowiących oficjalny wyraz uznania dla jego twórczości, wymienić należy członkostwo Akademii Berlińskiej oraz doktorat honoris causa Uniwersytetu w Cambridge. Stała pensja królewska pozwo
liła mu poświęcić się w ostatnich latach życia wyłącznie pracy twórczej. Zmarł 4 września 1907 roku, okrywając żałobą cały świat skandynawski.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *