Halo, szukamy talentów

Później z powodzeniem uczestniczył w rozmaitych konkursach przeglądach beatowych, na stałe związany z filharmonią czelabińską. ’o zwycięstwie we Wszechzwiązkowym Konkursie Artystów Estrady Moskwa, 1974) — taką usłyszał o sobie opinię jednego z jurorów: „Nig- ly nie słyszałem, żeby ktoś muzykę ludową traktował z taką troskliwością jak Ariel, który wzbogacając rosyjskie przyśpiewki lub ballady własnymi pomysłami aranżacyjnymi — nigdy ich nie zniekształca, nie odbiera im ludowego charakteru”. Potwierdzenie tych słów można znaleźć w 7 albumach (również w pierwszym, nigdy nie wydanym), muzyce do filmu Między niebem a ziemią (1973) oraz w pięknych przebojach: Odlatywała łabędzica (1971), Wydawali pannę za mąż (1972), Kochacie struny gitar (1973), Stara płyta (1974), Organy w nocy, Obłok na nitce (1975), Alenuszka (1977), Przyśpiewki ludowe (1978), Na górze, na góreczce (1979), Olimpijska pamiątka (1980), Ech, ty, Poruszka-Parania (1981) i Dzieci śpią (1982). Skład zespołu (1979): Lew Gurow — gitara, śpiew; Rościsław Gepp — śpiew, flet, fortepian; Siergiej Szarikow — gitara, instrumenty perkusyjne, śpiew; Andriej Rumiancew — organy; Walerij Jaruszyn — śpiew, gitara basowa; Borys Kaplun — perkusja, skrzypce, śpiew. W latach 1971—74 z Arielem współpracował wokalista i organista Jurij Antonow.
Araks zorganizował się w 1972 r. w Moskwie, kontynuując dotychczasową działalność muzykujących amatorów studentów. Związany z moskiewskim Teatrem im. Leninowskiego Komsomołu, przez długi czas działał pod kierownictwem wokalisty i multiinstrumentalisty (głównie gitarzysty) Jurija Szachnazarowa, byłego muzyka Skomorochów. Zmieniając co roku swój skład, Araks „dobrze zapowiadał się” i nic poza tym — aż do kwietnia 1976 r., do premiery rock-opery Gwiazda i śmierć Joaquina Muriety, rozbójnika chilijskiego, zabitego w Kalifornii 23 lipca 1853 roku. Sukces tego udanego widowiska był również sukcesem zespołu. Zrazu pięcioosobowy, w ciągu kilku lat grania rock-opery zmienił swój skład, wzbogacając się o znakomitego wokalistę Giennadija Trofimowa, który 2 lata później wziął udział w nagraniu dwupłytowego albumu-kroniki przedstawienia, śpiewając m.in. partię bohatera tytułowego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *