W tym samym roku debiutuje Gabriela Hermelyová
Trzy lata później będzie wokalistką numer 1 i prymat ten utrzyma przez dobrych kilka lat, aż do 1960 r. Jeszcze w 1959 r., w konkursie Radia Bratysława na najlepszego wykonawcę piosenki tanecznej, zdobędzie — w trudnej konkurencji mając za przeciwników kilkuset solistów — I miejsce. Największy przebój artystka zanotowała 5 lat wcześniej; fokstrot Siváóka Nie jesteś w moim typie był sensacją roku. Po raz pierwszy zdarzyło się, że przebojem ogólnokrajowym stała się piosenka o charakterze swingowym, żywa, jazzująca, zupełnie inna od tego wszystkiego, co śpiewało i nagrywało się w Czechosłowacji do tej pory. Ten przebój zadawał kłam wszelkim ankietom i statystykom, był najzupełniej „przeciwko” wytycznym Związku Kompozytorów Czechosłowackich, który na swoim pierwszym posiedzeniu, we wrześniu 1950 r., zalecił „wielką rozwagę w propagowaniu muzyki rozrywkowej, staranność w dobrze tematyki tekstów, nawrót do melodii ludowych”. Za jeden z wielkich przebojów lat pięćdziesiątych na pewno można uznać slow-fox Elberta Czekaj do jutra\ w 1953 r. pierwsza nagrała go na płyty Viera Racková, za nią powtórzyło kilkunastu innych wykonawców. Jeszcze w 1966 r. włączyła ten utwór do swego repertuaru Melania Ollá- ryová. Ba! Śpiewał go 2 lata później, z nie mniejszym powodzeniem, Du- śan Grúñ.
Zalecenia wszelkich konferencji, zjazdów i posiedzeń nie na wiele się zdały: kiedy w 1956 r. któryś z dziennikarzy podsumował popularność powojennych piosenek czeskich i słowackich — okazało się, że najbardziej znany z walczyków (Płynie rzeczka) znalazł się dopiero na siódmym miejscu tej tabeli. Pierwszych 6 miejsc zajęły piosenki nowoczesne, współczesne, komponowane zgodnie z duchem czasu, choć na pewno wbrew zaleceniom władz kulturalnych. Co wcale nie znaczy, że muzyka uważana za „tradycyjną” (inne to były tradycje, nic wspólnego z czeską polką i walczykiem nie miały) nie cieszy się popularnością: rekordy powodzenia — we wszelkiego rodzaju plebiscytach, w zestawieniach sprzedanych płyt — biło tango W Tatrach, skomponowane przez Duśana Pślka. Utwór ten ustąpił ąa, „liście przebojów” dopiero Piosence dla Krystyny— z pierwszej wystawionej po wojnie komedii muzycznej Sto dukatów dla Juana. Sprzedana w nakładzie 315 000 płyt, Piosenka dla Krystyny stała się największym przebojem lat pięćdziesiątych. Po raz pierwszy wykonano ją w maju 1953 r., w jednej z audycji Radia Praha.