Harmonijna współpraca

Ten drobny zgrzyt w życzliwych stosunkach kompozytora ze starszym o 22 lata poetą-filomatą nie zakłócił na dłużej ich, w całym tego słowa znaczeniu harmonijnej współpracy. Aż osiemnaście pieśni napisał Moniuszko do tekstów Czeczota, z czego znaczną część już po śmierci autora (1847). Obok Prząśniczki najbardziej znana jest ich wspólna pieśń Kum i kuma z 1844 roku. Nic jednak nie potrafiła przyćmić triumfalnego sukcesu Prząśniczki. Skomponowana w Wilnie przed. 15 kwietnia 1846 roku Prząśniczka weszła do III Śpiewnika domowego i wraz z nim ukazała się drukiem w Wilnie w 1851 roku. Za życia kompozytora wydano ją jeszcze dwukrotnie w Warszawie, w latach 1853 i 1858. Zachowały się autografy tego Śpiewnika. Jeden, kompletny, zatwierdzony do druku w 1846 roku, znajduje’ się w bibliotece Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Krakowie . Drugi — z nutami przepisanymi przez obcego kopistę, za to z tekstem ręką panamoniuszkową wpisanym, zatwierdzony do druku przez cenzurę carską 28 grudnia 1850 roku, jest przechowywany w bibliotece Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Właścicielem pierwodruku jest Biblioteka Jagiellońska w Krakowie.