II Rapsodia węgierska

Rapsodią węgierską cis-moll (Lento a capriccio) skomponował Liszt w 1847 roku. Stała się ona drugą z kolei pozycją 18 Rapsodii węgierskich SWV 244, komponowanych w ciągu niespełna czterdziestu lat, tj. od 1846 do 1885. W druku rapsodia ukazała się w 1851 roku; opublikował ją wydawca lipski Bart- holf Senff. W miarę powstawania kolejnych utworów cyklu, popularność rapsodii zataczała coraz szersze kręgi. Zachęcony tym Liszt opracował przed 1874 rokiem, przy współpracy F. Dopplera, transkrypcje orkiestrowe sześciu wybranych Rapsodii (nr nr 2, 5, 6, 9, 12 i 14) i partytury te wydał u Juliusa Schubertha w Lipsku. Cykl ten figuruje w Katalogu Searle’a jako nr 359, a II Rapsodia jest czwartą pozycją zbioru. Następnie, według partytur orkiestrowych, Liszt opracował w 1874 roku transkrypcje tych samych sześciu wybranych rapsodii na fortepian na cztery ręce SWV 622 i opublikował je u Schubertha w 1875 roku.
Dokładna data, miejsce i okoliczności powstania Rapsodii nie są znane. Kompozytor datował ten utwór w 1847 roku. Był to okres, kiedy cieszył się już sławą niekoronowanego króla pianistów świata i koncertował niemal bez przerwy. Na przełomie 1846/47 dał kilkadziesiąt występów publicznych i prywatnych na Węgrzech, Siedmiogrodzie i Ukrainie, m. in. w Günz, Szekszad, Temesvar, Arad, Ko- loszvar, Sieben, w Bukareszcie i w Peszcie. 2 lutego 1847 roku wystąpił po raz pierwszy w Kijowie z okazji tzw. kontraktów, na które zjeżdżała się cała okoliczna arystokracja i szlachta. Jeden z jego koncertów miał charakter dobroczynny.