Na Bratysławskiej Lirze spotyka Hughesa Auffraya

Zafascynowany jego sztuką wokalną, będzie odtąd stale sięgać do repertuaru francuskiego pieśniarza, z wolna stając się podobnym do niego (głos, interpretacja, styl). Po okresie pracy w teatrach w Pradze i Brnie, po występach z orkiestrami tanecznymi i różnymi zespołami, w 1974 r. Matuśka zaprzyjaźnia się z folkowym zespołem K.T.O. (Kamaradi Taborovych Ohńu), z którym w następnym roku występuje w Nashville. Lepiej niż piosenkarza znamy go jako aktora filmowego, m.in. z obrazów Gdyby tysiąc klarnetów, Fajki, Lemoniadowy Joe, Noc na Karlsztejnie. Bez wątpienia Matuśka jest wokalistą oryginalnym. Chociaż stylem bliski czeskiej folk i amerykańskim balladom country — do wykonywanych piosenek wnosi dużo nowych treści, stąd najlepsze w jego przypadku wydaje mi się określenie: śpiewak country and eastern. Najlepsze? Chyba nie: wyjechawszy na występy na Zachód, w 1987 r. Waldemar Matuśka został tam na stałe. Country — owszem, jednak western, a nie eastern. Również utalentowany jest Josef Laufer (urodzony 11 sierpnia 1939 r. w Lables d’Ollone) — wokalista, aktor kabaretowy i filmowy, mim, tancerz i showman, na dodatek kompozytor i autor tekstów piosenek, również w języku angielskim. W końcu lat pięćdziesiątych zainteresował się pantomimą, zafascynowany Marcelem Marceau. We wczesnych latach sześćdziesiątych studiował w praskiej szkole teatralnej AMU, był nauczycielem tańca, kaskaderem filmowym, asystentem reżysera filmowego, przede wszystkim aktorem — w stołecznym Teatrze ABC (sukces w komedii Tfi pomeranće). W 1963 r. zadebiutował jako wokalista: zrazu występował z własnym zespołem Crystal (śpiewał rock and rolle), później razem z Olympikiem (praca w „Semaforze”), w Teatrze Muzycznym w Karlinie (występy w musicalu Gentlemani Ondrśćka, 1966—68), z Country Beatem, wreszcie na czele własnej grupy Their Majesties. Po raz pierwszy w Polsce gości- liśmy Laufera w 1967 r., w latach siedemdziesiątych przyjeżdżał do nas wielokrotnie, jako gwiazdor własnych recitali telewizyjnych.