Piesniary to przez długi czas zespół wokalno-instrumentalny
Biało- -ruskiej Filharmonii Narodowej. Szerokie zainteresowania muzyczne (rock and roli, soft-rock, klasyczny beat) oraz rola, jaką mu powierzono w umuzykalnianiu
Czytaj dalejBiało- -ruskiej Filharmonii Narodowej. Szerokie zainteresowania muzyczne (rock and roli, soft-rock, klasyczny beat) oraz rola, jaką mu powierzono w umuzykalnianiu
Czytaj dalejRozwój rocka radzieckiego datuje się od 1969 r., kiedy powstał pierwszy z prawdziwego zdarzenia zespół rockowy — Maszyna Wriemieni: jego
Czytaj dalejUkradkiem: 25 lipca 1980 r. pierwsze strony gazet były zarezerwowane dla wojny afgań- skiej, przygotowań do moskiewskiej Olimpiady, programowego bojkotu
Czytaj dalejWojciech Młynarski: „Osobiście za najważniejszy w dorobku Wysockiego uważam cykl pieśni-reportaży, społeczno-obyczajowych obrazków, realistycznych, częstokroć satyrycznie zagęszczczonych, gdzie dziennikarska czy
Czytaj dalejNawet przypadkowego słuchacza radzieckich pieśni i ballad zdziwi porównanie Biczewskiej z Okudżawą: inne tradycje, inna filozofia, inna melodyka ich repertuaru.
Czytaj dalejDebiutowała w 1971 r. w programie Rozgłośni „Junost”’ Radia Moskwa: zaśpiewała Matuszkę Okudżawy, wystąpiła wtedy jako „głos, który jeszcze kiedyś
Czytaj dalejOkudżawy jest długa: Piosenka o Arbacie, A jednak żal, Jeszcze pożyjesz, Do widzenia, chłopcy, Wojna, Robota jest robotą, Wania, Ballada
Czytaj dalejOd 1955 r. głośno poczęto wołać o poezję. Poeci stali się potrzebni, modni. Okudżawa-poeta był uważany za „brata” Wozniesienskiego i
Czytaj dalejNie mniej tupetu od Springfielda i Raskina miał niejaki Borys Rubasz- kin, który w 1969 r. opublikował Casatschok— będący w
Czytaj dalejZainteresowaniu Zachodu folklorem Związku Radzieckiego towarzyszył w połowie lat sześćdziesiątych głośny skandal — kradzież przez Toma Springfielda sławnej Pieśni burłaków
Czytaj dalej