Madonna pod jodłami

Wykorzystując ją w legendarnej komedii filmowej świat się śmieje (1934), opowiadającej dzieje pewnej zwariowanej orkiestry, która swój pierwowzór miała w zespole Utiosowa (taki też jest tytuł oryginalny filmu reż. Aleksandrowa — Wiesiołyje Riebiata). Utiosow-piosenkarz miał na swym koncie ponad 760 nagranych utworów i repertuar ten jest prawdziwą muzyczną historią Związku Radzieckiego. W 1980 r. ukazał się longplay Na koncercie L. Utiosowa z wyborem jego nagrań z lat 1940—60. Artysta miał głos niewielki, choć ciepły i przyjemny, i zawsze bronił jego walorów twierdząc, iż „pieśni nie śpiewa się głosem, lecz sercem”. Swoje życie artystyczne opisał w 3 książkach — Z pieśnią przez życie, Zapiski aktora i Dziękuję ci, serce (ta ostatnia zawiera również opowiadania i wiersze jego pióra). Osiemdziesiąte urodziny obchodził na estradzie pełen sił, jako gwiazdor programu Kiedy przychodzi młodość, wystawianego z wielkim powodzeniem w Moskwie. Za swoją działalność odznaczony Orderem Rewolucji Październikowej, w 1970 r. Ludowy Artysta ZSRR Leonid Utiosow był gościem honorowym festiwalu sopockiego. Powodzenie muzyki proponowanej przez Utiosowa oraz akceptacja jego „jazzu” przez publiczność Związku Radzieckiego nie przyszły nagle, nie narodziły się znikąd. Wizyta w 1926 r. amerykańskiej rewii (Chocolate 2 —Z piosenką… 9 Kiddles) na pewno była wielkim wydarzeniem, ale przecież i przedtem coś się działo w tej dziedzinie rozrywki. Wypada jednak cofnąć się do dziewiętnastowiecznej Rosji.