Zdecydować się na powrót

Przez siedemnaście lat wędrował po świecie zanim w 1933 roku zdecydował się na powrót. W ostatnich dwudziestu latach działalności uczestniczył aktywnie w budowaniu nowego życia muzycznego w Związku Radzieckim. Kompozytor, którego muzyka z uwagi na swój nowoczesny język dźwiękowy uważana była za trudną, czyni teraz wszystko, by jego utwory stały się bardziej komunikatywne, prostsze, łatwiejsze. Szuka też tematów, które mogłyby trafić do wyobraźni każdego słuchacza, tematów o ponadczasowej aktualności. Ostatecznie uzyskał to, co zawsze stanowi o zwycięstwie twórcy: pozostając wielkim, stał się zarazem bliski swoim słuchaczom. Czteroaktową operę Miłość do trzech pomarańczy, według komedii Carla Goldoniego (1720—1806), skomponował Prokofiew w 1919 roku na zamówienie dyrektora Chicago Opera, Carla Campaniniego. Pomysł wykorzystania tej dawnej komedii włoskiej jako materiału literackiego do libretta opery podsunął kompozytorowi w 1917 roku znany reżyser rosyjski Wsiewołod Meyerhold. Prapremiera odbyła się w Chicago Opera 30 grudnia 1921 roku pod batutą samego Prokofiewa. Najsławniejszym fragmentem opery jest Marsz, który rozbrzmiewa najpierw w II akcie jako inter- ludium symfoniczne, potem zaś, powtórnie, na zakończenie całego spektaklu. Utwór znany jest również powszechnie w wersji fortepianowej, którą Prokofiew sam opracował i osobno wydał jako opus 30.